Because of you เพราะเธอเป็นของฉัน

     ชเวยองโด ลูกชายของ เจ้าของธุรกิจโรงแรม ซีอุส Zeus ที่มีชื่อเสียงอันดับต้นๆในเกาหลี ชเวยองโดเป็นหนุ่มหล่อแบดบอยที่สุดในชั้นเรียน แถมยังเป็นนักเลงขาใหญ่ที่สุดในโรงเรียนอีกด้วย แต่เขาดันมาตกหลุมรักเธอ

     ชาอึนซัง นักเรียนสาวต่างโรงเรียนธรรมดาๆ ที่ใฝ่ฝันอยากมีอนาคตที่สดใส แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิด เธอต้องแบกรับภาระครอบครัว หาเงินจากการทำงานพิเศษไม่เว้นวัน เพราะต้องคอยดูแลแม่ที่เป็นใบ้
     

      ความรักทำให้เขาอยากเอาชนะใจเธอไปให้ได้ทุกเรื่อง แม้จะผิดวิธีไปบ้าง ตามเธอไปทุกๆที่ แม้เธอจะไม่ต้องการเจอหน้าเขาเลย  แต่ชเวยองโดก็ไม่สามารถถอนตัวจากผู้หญิงคนนี้ไปได้ หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบธุรกิจต่อจากพ่อของเขา ดันขัดกับความเป็นจริงที่เขาต้องการเธอทั้งตัวและหัวใจ ความรักของเขาและเธอ จะลงเอยด้วยดีหรือไม่ อุปสรรคที่ต้องเจอจะแสนลำบากขนาดไหน ติดตามเอาใจช่วยเขาและเธอได้ใน Because of you เพราะเธอเป็นของฉัน

      

      บทนำ

      บรืนน

      บิ๊กไบค์ YZF R1 คันใหญ่สีขาวแล่นมาจอดหลังเส้นสีเหลืองปลายสุดทาง ก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะก้าวลงจากรถด้วยท่าทางที่ทะมัดทะแมง มือที่สวมถุงมือหนาสีดำจับหมวกกันน็อคเพื่อถอดมันออก เผยให้เห็นใบหน้าขาวใส ดวงตาแสดงให้เห็นถึงความพอใจกับชัยชนะการแข่งขันที่เพิ่งจบไป พร้อมกับหันหลังมามองสมาชิกที่เหลือที่ตามมาจอดบริเวณใกล้ๆกันอีกประมาณ 10 คน ที่กำลังลงจากรถเดินตรงเข้ามาหาเขา 

      "นายคว้าที่หนึ่งได้อีกแล้วนะ ชเวยองโด" เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยกับผู้ชนะพร้อมกับตบไหล่เขาเบาๆ ด้วยความยินดี 

      "ถ้าเป็นแบบนี้ การแข่งขัน Be one razing ที่จะถึงนายต้องคว้าถ้วยแหงๆ" เพื่อนอีกคนพูดขึ้นก่อนจะชกที่อกข้างซ้ายของคนที่กำลังภูมิใจเบาๆ ก่อนที่สีหน้าของอีกฝ่ายจะค่อยๆถอดสีหน้าลง เปลี่ยนเป็นอีกอารมณ์ทันที

      "ได้แค่ฝันนั่นแหละ เพราะฉันมีหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นรออยู่" 

       "มีอะไรยิ่งใหญ่กว่าสิ่งที่นายชอบอีกหรอ" 

       "มีสิ ก็สิ่งที่พ่อฉันชอบไงล่ะ ขอตัวไปทำหน้าที่ลูกที่ดีก่อนละกัน" ชเวยองโดพูดจบก็สวมหมวกกันน็อคที่เพิ่งถอดออก ก่อนจะขี่รถคู่ใจออกไปจากกลุ่มสนทนาของเพื่อนๆอย่างรวดเร็ว

      โรงแรมซีอุส

      ก๊อกๆๆ

      "เข้ามา" ประธานชเวเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอดแว่นออกวางลงบนโต๊ะทำงาน ก่อนจะเงยหน้ามองคนที่เพิ่งได้รับอนุญาตให้เข้ามาเมื่อสักครู่

      "กลับมาแล้วครับ" ชเวยองโดบอกผู้เป็นพ่อด้วยเสียงนิ่งๆ เขาก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อเป็นการแสดงความเคารพ

      "ชีวิตไม่มีประโยชน์อะไรเลย ดีแต่ไร้สาระไปวันๆ" ผู้เป็นพ่อสบถใส่อย่างไม่พอใจ แต่อีกฝ่ายกับทำหน้านิ่งโดยที่ไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลยสักนิด เขายังคงนิ่งเพื่อให้คนที่มีอำนาจในตัวเขาพูดต่อให้จบ "วันหยุดอาทิตย์หน้าแกไม่ต้องไปไหนอีก ฉันมีนัดทานข้าวกับประธานคังแล้วก็มินอาลูกสาวของเธอ แกต้องไปกับฉันด้วย" 

      "นี่ใช่มั้ยครับ ชีวิตที่มีประโยชน์ของผม" ชเวยองโดพูดพร้อมกับมองออกไปทางหน้าต่าง เขากำมือแน่นเพื่อข่มอารมณ์ อิสระที่ควรจะมี ควรจะได้รับ แต่เขากลับถูกยึดไปง่ายดายด้วยคำบงการ คำสั่งของพ่อที่เขาไม่อาจขัดขืนมันได้เลย 

      "ที่ฉันทำก็เพื่อตัวแกทั้งนั้น ไปได้แล้ว"

      ชเวยองโดก้มหัวให้อีกครั้งก่อนจะถอนหายใจยาวแล้วหันหลังเดินออกมาโดยที่ไม่สนใจสายตาของคนที่มองตามมา 

      ตึง 

      เมื่อประตูห้องปิดลง ร่างสูงก็ทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะค่อยๆนอนลงแล้วหลับตา สมองสั่งการให้ภาพเก่าๆในอดีต ชัดเจนขึ้นอีกครั้ง ภาพครอบครัวที่พร้อมหน้าพร้อมตากัน มีทั้งแม่ ทั้งพ่อ รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าเด็กผู้ชายวัยประถม เขาเดินจับมือพ่อกับแม่ด้วยสีหน้าที่แสนมีความสุข ไม่นานภาพทั้งหมดค่อยๆเปลี่ยนไปมีเพียงร่างของเขาที่ยืนมองหลุมฝังศพแม่ตัวเอง 

      "ทิ้งผมไปทำไมครับ ถ้าพ่อทำให้แม่เจ็บ ทำไมแม่ไม่บอกผม ทำไมไม่ให้ผมพาแม่หนีไป ทำไมแม่ไม่ให้ผมปกป้องแม่ล่ะครับ" หยดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเด็กตัวเล็กๆ เด็กน้อยทรุดตัวลงนั่งลงที่พื้นหญ้า เขาใช้มือทุบพื้นด้วยความโมโหพร้อมกับร้องไห้ออกมาเสียงดัง ก่อนที่ทุกๆอย่างจะมืดสนิทราวกับมันเป็นเพียงแค่ความฝัน

      ฝันที่เกิดขึ้นจากความจริง...

      ฝันร้ายที่ไม่มีวันกลายเป็นดี...

      ฝันที่ทำให้คำว่าครอบครัวจบลงแค่นั้น...